Archaic Dutch: "des onwetendheids..."

[SilverC3ll]

Hello,

This is my first post; thank you for hosting this forum.
I am actually Dutch but have been deprived of education due to juvenile hardships. I'm presently in my adult age and would like to educate myself.

Here is for my question.
I love writing; I love writing in a classical, poetic and archaic style. However, I am certainly not very confident about my aptitude in Dutch grammar. I am inconfident about my archaic use of the word des (which I think is a conjunction) and the consequential inflection (transformation) of the noun the conjunction interacts with. Kindly correct any errors concerning des, or any other error you might detect, in the following sentence:

"Zij die de heilige bergen van het wilde landschap bewoont, hoog boven het dwalen van de wolken; drijvend als een sluier des onwetendheids tussen de wereld der mensen en de rijken des hemels."

Thank you for yout ime, patience, and expertise.
Should you have any book recommendations about this style of Dutch, which I cannot necessarily easily pin point (maybe Early-modern Dutch?), then that would be highly appreciated.

Yours kindly,

SilverC3ll

[Joke]

Ik ben geen expert op het gebied van archaïsch Nederlands, maar volgens mij is 'onwetendheid' vrouwelijk en zou het 'der onwetendheid moeten zijn.
Maar ik weet het niet zeker.
Ik weet wel dat 'des' geen voegwoord (conjunctie) is, maar een lidwoord. Het is een vorm van het woord 'de' in de tweede naamval, uit de tijd dat Nederlands nog naamvallen had. Dat soort vormen gebruiken we niet meer actief, maar in sommige vaste uitdrukkingen kom je ze nog wel tegen.

[BrutallyFrank]

"sluier des onwetendheids"
Afgezien van de bombast, geeft het aan dat de onwetendheid in het bezit is van een sluier. Dat zal niet de bedoeling zijn. Ik denk eerder dat je bedoelt dat de sluier gemaakt is van onwetendheid. En dan zou het, zoals Joke al opmerkt, "sluier der onwetendheid" moeten zijn.

Idem wat betreft "de rijken des hemels"
Hier lijkt het alsof de hemel in het bezit is van meerdere rijken. Men spreekt wel van "het rijk des hemels" wat in de moderne uitvoering gewoon "hemelrijk" is. Daarnaast zal men argumenteren dat er maar één hemelrijk is. Maar dat is een filosofische kwestie.

Je zou eens naar de site van BHIC kunnen gaan en daar eens zoeken of je oude teksten kunt vinden. Er is bijna altijd iemand online in de chat (ook tot 20h of 21h 's avonds). Vraag daar eens of ze ergens van die oude teksten hebben.

[SilverC3ll]

Veel dank voor jullie inzicht; ik zal het zorgvuldig overwegen.
Wat betreft bombast, zou ik zeggen dat het niet juist is om gelijk een bepaalde stijl een daadwerkelijke intentie toe te schrijven. Je zou daarvoor immers eerst de auteur als persoon moeten leren kennen, en/of de willekeurige persoon die zijn/haar waardering uit voor de betreffende stijl. Niet iedereen die klassieke muziek luistert is elitair bombastisch in karakter/gedrag; idem voor een schrijf- of spraakwijze.
Ik zie deze houding ook vaak terugkeren in het Engels taalspectrum, waar sommige mensen een waardering hebben voor "whom" en waar gelijk een negatieve projectie op wordt gemaakt. Alsof je daarmee een persoon bent die weigert te eten/drinken zonder zijn pink omhoog te houden, en een mening nahoudt op ieder die dat niet doet.
Taal is iets dat de ziel diep kan roeren; de klassieke taal leent zich (naar mijn smaak) zeer goed voor een poëtische overdracht waar betekenis en gevoel hand in hand gaan.

[BrutallyFrank]

Veel dank voor jullie inzicht; ik zal het zorgvuldig overwegen.
Wat betreft bombast, zou ik zeggen dat het niet juist is om gelijk een bepaalde stijl een daadwerkelijke intentie toe te schrijven. Je zou daarvoor immers eerst de auteur als persoon moeten leren kennen, en/of de willekeurige persoon die zijn/haar waardering uit voor de betreffende stijl. Niet iedereen die klassieke muziek luistert is elitair bombastisch in karakter/gedrag; idem voor een schrijf- of spraakwijze.
Ik zie deze houding ook vaak terugkeren in het Engels taalspectrum, waar sommige mensen een waardering hebben voor "whom" en waar gelijk een negatieve projectie op wordt gemaakt. Alsof je daarmee een persoon bent die weigert te eten/drinken zonder zijn pink omhoog te houden, en een mening nahoudt op ieder die dat niet doet.
Taal is iets dat de ziel diep kan roeren; de klassieke taal leent zich (naar mijn smaak) zeer goed voor een poëtische overdracht waar betekenis en gevoel hand in hand gaan.

Ho ho even ... als ik de uitleg van wikipedia er even bij mag nemen: "Bombast is een gekunstelde manier van spreken of schrijven. Het is te herkennen aan veel 'grote woorden' terwijl er het onderwerp alledaags is." En dat is wat ik terugzie in de constructies van de zin zoals die gepresenteerd werd. Het is nonsens om dan het dan meteen over daadwerkelijke intenties te hebben. En als je dan ook nog zegt dat men de schrijver als persoon beter moet leren kennen, val ik bijna lachend van mijn stoel af. Zo werkt dat niet ... met alle respect overigens.

Ik vind je verdediging ook erg voorbarig. Vooral als je suggereerd dat het bij mij om een bepaalde houding gaat. Je had ook aan mij kunnen vragen wat ik er precies mee bedoelde. Dan zou je namelijk in de praktijk brengen wat je nu van mij verwacht: de schrijver leren kennen. Dan kun je een stukje feedback krijgen. En dan leer je mij als 'auteur' kennen.
Je hangt nu een negatief label aan het woord bombast. Maar dat hoeft het helemaal niet te zijn: als dat jouw stijl van schrijven is en jij dat effect wil creëeren, dan is dat prima. Nu sleep je er allemaal dingen aan de haren bij en veronderstelt een hele hoop. Maar zoals ik al schreef: pas de dingen die je hierboven schrijft ook zelf toe!

Wat je stijl aangaat: ik kan je twee dingen aanraden. Ga goed na of een woord mannelijk/vrouwelijk/onzijdig is en gebruik de juiste naamval. Bij de stijl die je wil nastreven, luistert zoiets heel nauw en val je meteen door de mand als je een fout maakt.

Nu hoeft dat laatste geen ramp te zijn: ik las laatst een review van iemand waarbij de entourage van de vrouwelijke hoofdpersoon werd beschreven: de vrouw WIENS gehoor ....
Ik heb het ook aan de schrijfster laten weten. Gaf aan dat ik haar review had gelezen, maar dat er een fout in stond. Maar ik gaf haar meteen een uitweg: als ze zou beweren dat de persoon uit het verhaal 'his/him' als voornaamwoorden wilde gebruiken, maakte dat het karakter juist heel progressief.

[SilverC3ll]

Hallo beste Frank,

Als ik jou verkeerd begrepen heb, dan spijt mij dat. Ik wilde je geen negativiteit in de schoenen schuiven. Ik heb je gebruik van het woord bombast inderdaad verkeerd begrepen. Veel dank voor je verheldering.